باورت نمي شه چه كيفي مي كرد، ديگه دلم نميومد كفش و جورابشو پاش كنم، همونطوري پابرهنه دويد بره بپره تو يه چاله ي پر از آب و گِل و حشره!! اون لحظه نگراني هاي مادرانگيم نذاشت ازش عكس بگيرم وگرنه لحظه ي ديدني بود... بچه م انقددددددددددر دوست داشت و شاد شد كه فك كنم ميكرو ويروساي اين حدود دو سالشم از تنش پريد ...

شما هم شاد باشيد هميـــــــــــــــــــــشه، کُلُروفيل گواراي وجودتون...

:))

آره خدا رو شكر درست شد، چهل و پنج هزار تومن ناقابل هزينه ي درمانش بود كه هيچ بيمه اي تقبلش نكرد :)

انقد تنش كرده بودم كه فك كنم گرمشم بود :))

اشكال نداره دير به ديرشم خوبه :*

چشـــــــــــــــم